İncir Reçeli

Günaydın sol yanım.

Bana bir şeyi sevme hakkı vermediler, ben de incir reçelini sevdim. İncir Reçeli sendin sevgilim.

- Bedenin bu kadar ucuz mu bilemedim…
+ Asıl ucuz olan ne biliyor musun; beş kuruş vermeden savurduğunuz yargılarınız!

Hiç yadırgamadım yüzünü, inan çok tanıdık… Gönlüme hoş geldin sevdiğim, kusura bakma ortalık biraz dağınık.

Biliyorum,
Bu şehir getirecek seni bana,
Belki bir konser kuyruğunda,
Belki tıkış bir metro vagonunda…
Götürdüğü gibi getirecek,
Aksayan bir gecenin topal ışığında…
Sevmez bu şehir ağlayan erkeği,
Biliyorum getirecek,
Ağlamaya çeyrek kala…

Sana dokunmak,tüm kelimeleri yakmak gibi…
+ Sana dokunmak tüm insanları affetmek gibi…Hatunun sabah uyandığında yanında olmayanı makbuldür.

Gittiğin günden beri tenimde faili meçhul parmak izleri.. Asılı bıraktın hayatın ortasında, şimdi tek dayanağım paslı bir çivi.

“Sen o kadar bir şey söylemeden gidersin ki; üstüne milyonlarca bir şey söylenir.”

- Dövme!
+ Bilmem. Vücuduma kazıyacak kadar değerli bir şey gelmiyor aklıma.
- Bence her insanın, hayatta değer verdiği en az biri olmalı.

Ben insanları arabanın camına vuran yağmur damlalarına benzetiyorum.. Bazen bi damla yavaşça aşağı doğru kayarken başka bi damlaya karışıp güçlenerek daha hızlı ilerler. Ben de sana karıştım aşkımm..insanlar acımasız,savurgan… Hiçbirşeyin sonu gelmeyecekmiş gibi davranıyorlar. Birgün şoförun camı açabileceğini hiç düşünmüyorlar.

Yaz aşkım, hiç durmadan yaz, birbirlerini anlat onlara. Birbirlerine değerek, dokunarak yaşayabilmenin güzelliklerini anlat. Birbirlerine karışmayı anlat, yaşam savaşı içinde yaşamayı, yaşatmayı unuttuklarını anlat. Sevişmeyi anlat onlara, en zor anlarda bile hiç ayrılmamacasına tek vücut olabilmeyi anlat onlara..

+ Keşke ölümsüz olsaydım
- Tedavi olmayı bile redderken mi?
+ Ölümlü olmaktan bahsetmedim ki ölümsüz olmaktan bahsettim ben..

Şimdi kapat gözlerini,
yapacağın güzel şeyleri düşün,
beni unut demeyeceğim, çünkü ben seni unutamazdım;
ama sakın hayata küsme,
ben yaptığın her şeyde yanında olacağım,
sabah yine radyonun sesiyle uyanacaksın,
enerjiyle yatağından fırlayıp radyoyu kıscaksın,
sonra pencereyi açıp dışarı doğru gerineceksin,
dışarıda hikayelerini anlatmanı bekleyen binlerce hayat var,
hepsi de anlaşılmayı bekliyor benim gibi..